خشک سالی در کمین ایران
این روزها در فضای مجازی با چالش های مختلفی روبه رو می شویم. یکی از این چالش ها چالش تغییرات ده ساله است. تغییراتی که اکثرا در راستای نمایش پیشرفت و بهبود هستند. اما آب همواره در گذر زمان رو به زوال بوده است و نابودی و کاهش چشمگیر این سرمایه انسانی به شدت مشهود است .
ارومیه ، هامون ، بختگان و … قربانیان چالش گذر زمان در این دوران هستند.
دریاچه ارومیه
دریاچه هامون
دریاچه بختگان
تالاب جازموریان
خشکسالی و کم آبی، معضل مشترک کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا در سالهای پیش روست. مطالعات مختلف از جمله مطالعه ناسا نشان میدهد که کشورهای عراق، سوریه، ایران و ترکیه به دلیل کاهش بارشهای آسمان، افزایش برداشت از آبهای زیرزمینی و مدیریت ضعیف منابع آب در معرض خطر خشکسالی شدید قرار دارند. حدود ۶۰ درصد از کمبود آب، ناشی از برداشت بیرویه منابع آب زیرزمینی در این منطقه است. کاهش میانگین نرخ بارشها در سالهای پیش رو در منطقه نیز، معضل کم آبی را تشدید میکند. مطالعات نشان میدهد که تغییرات آب و هوایی منجر به کاهش نرخ بارشها به میزان ۱۰ درصد تا سال ۲۰۵۰ خواهد شد. این در حالی است که انتظار میرود تقاضا برای مصرف آب تا سال ۲۰۴۵ به میزان ۶۰ درصد افزایش پیدا کند. خشکسالی علاوه بر به خطر انداختن فعالیتهای کشاورزی و اقتصادی، افزایش ریزگردها به دلیل خشکی بیش از حد خاک ناشی از بین رفتن پوششهای گیاهی را نیز به دنبال دارد که بخشهای وسیعی از مناطق کشورهای خاورمیانه را تهدید میکند.
گذر از بحران خشکسالی در منطقه خاور میانه نیازمند راه حلهای منطقه ای بر مبنای منافع مشترک کشورها می باشد. یقیناً عدم وجود تعامل کشورهای درگیر در این بحران، تشدید خشکسالی و تقابل کشورها در سالهای آینده را به دنبال دارد. تعامل سازنده کشورهای منطقه با ترکیه به عنوان یکی از کشورهای محدود کننده منابع آبی بالادست بسیار حایز اهمیت است.
